Nie musisz mieć doświadcznia, znać na pamięć całej kamasutry ani też być specjalnie wygimnastykowana, aby być dobrą w łóżku. Co tak naprawdę znaczy `być kochanką idealną`? Nie musisz mieć doświadcznia, znać na pamięć całej kamasutry ani też być specjalnie wygimnastykowana, aby być dobrą w łóżku. Chodzi jedynie o to, by umieć sprawić przyjemność drugiej osobie i samej nauczyć się, jak czerpać satysfakcję z seksu. 1. Nie oceniaj Nigdy nie oceniaj fantazji seksualnych swojego partnera. Ty także bądź w tej kwestii otwarta, przełam się i wyznaj, o czym marzysz. Pamiętaj także o tym, że to tylko fantazja. Nie musisz nic robić wbrew sobie! 2. Bądź kreatywna Kreatywność jest bardzo istotna w łóżku. Seks w niespotykanych miejsach i chęć próbowania nowych rzeczy zawsze podkręcą atmosferę. 5. Próbowanie nowych rzeczy Nigdy nie dowiesz się, czy jesteś dobra w łóżku, jeśli wciąż będziesz powielać te same schematy. Czasami warto zaszaleć. Zaryzykujemy nawet stwierdzeniem, że wielu rzeczy w seksie (choć oczywiście nie wszystkich) warto spróbować choć raz w swoim życiu. Jeśli ufasz swojemu partnerowi i go kochasz, może warto zaryzykować i zapytać samą siebie - dlaczego nie? 6. Poznaj swoje ciało Aby móc pokierować swojego partnera, najpierw sama musisz poznać swoje ciało i dowiedzieć się, co sprawia ci przyjemność. Kobiety często zapominają, jak dużo satysfkacji płynie z masturbacji, szczególnie gdy są w stałym związku. Wielu specjalistów uważa zaś, że dzięki temu możesz polepszyć swoje życie seksualne. 7. Bądź pewna siebie Pewność siebie ma kluczowe znaczenie w łóżku! Przypomnij sobie najlepszy seks w swoim życiu. Jaki był twój partner? Na pewno pełen entuzjazmu i pasji. Możemy się założyć, że nie prosił cię o zgaszenie światła w obawie przed tym, że zobaczysz go całego zupełnie nago, ani też nie narzekał na swoją fałdkę na brzuchu. Mężczyźni nie przykładają uwagi do takich rzeczy. Dlaczego więc my to robimy, tracąc przy okazji całą przyjemność? 3. Myśli na temat seksu Oczywiście nie chodzi o to, aby zmuszać się do sprośnych myśli. Fantazjowanie wpływa jednak bardzo pozytywnie na nasze libido. Dlatego kiedy tylko najdą cię sprośne myśli, nie wypieraj ich. Pozwól sobie na odrobinę takiego relaksu w ciągu dnia. Gwarantujemy, że dzięki temu na pewno wróćisz do domu bardzo podekscytowana! 4. Przedkładanie cudzych potrzeb nad własne Oczywiście, twoje potrzeby także są ważne! Warto jednak traktować swojego partnera w łóżku tak, jak sama chciałabyś być traktowana. Dlatego staraj się robić swojemu ukochanemu niespodzianki. Mamy tu na myśli choćby seks w jego ulubionej pozycji, poranne igraszki (które uwielbia większość facetów) czy miłość francuską. 8. Trochę hałasu i szaleństwa Nie bój się być spontaniczna w łóżku! Jeśli czujesz się cudownie, daj się temu porwać. Tym samym pokaż swojemu partnerowi, że jest ci dobrze! Wielu mężczyzn narzeka na to, że ich kobiety zachowają się w łóżku zbyt cicho. Równocześnie, nigdy nie udawaj, że seks sprawia ci przyjemność, jeśli jest całkowicie odwrotnie. To nie ma sensu. Chodzi przecież o to, abyście oboje czerpali z niego satysfakcję. Ta strona używa plików cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie. Więcej szczegółów w naszej Polityce Cookies. Nie pokazuj więcej tego powiadomienia
To nie krytykujcie kogoś, kto poszedł. To nie jest czas na obrażanie kogoś i sugerowanie mu, że lansuje się na wojnie. Możliwe, że sam próbuje to zrozumieć. Tak wiele się mówi o wsparciu, hejcie i krytyce, nie wydrapujmy oczu komuś, kto ma odmienny od naszego sposób na przeżycie kryzysu.
Przymierzasz się do pierwszych wczasów z rodziną w kamperze? Fantastycznie! Pojazd ten umożliwia swobodne przemieszczanie się i częstą zmianę lokalizacji, zatem dzięki niemu można zobaczyć wiele miejsc. Czasami jednak pojawia się mały problem. W jaki sposób bowiem poradzić sobie w trzy lub cztery osoby na tak małej przestrzeni? Przecież każdy potrzebuje odrobiny prywatności, a także komfortowego miejsca do odpoczynku. Jak więc przyjemne spędzić czas z domownikami w jednym kamperze i jednocześnie… nie zwariować? Sprawdź kilka ciekawych pomysłów i dowiedz się, czy jest to szukasz więcej porad i inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły z polecanymi produktami. Jak przeżyć wakacje w jednym kamperze z całą rodziną? Wolna przestrzeń to absolutna podstawa Członkowie rodziny, którzy wybierają się na wspólną wyprawę kamperem, powinni mieć zapewnioną minimalną przestrzeń do wypoczynku, zrelaksowania się i „ucieczki przed światem”. Każdy musi mieć w pojeździe swój mały kąt, w którym będzie mógł się położyć, poczytać książkę czy posłuchać muzyki, żeby nie zwariować. To bardzo ważne, ponieważ taka strefa daje poczucie bezpieczeństwa oraz komfortu, a także zapewnia dostęp do prywatnej przestrzeni. Wiadomo, kampery nie są bardzo dużymi pojazdami do podróżowania i odpoczywania w osobnych pomieszczeniach – no, chyba że ma się sporą sumę pieniędzy na zainwestowanie w ogromny kamper rodem z luksusowego katalogu. W klasycznych kamperach miejsca na prywatność zwykle jednak nie ma zbyt wiele. Ciężko jest wobec tego w sprytny sposób schować potrzebny sprzęt na wyprawę, a co dopiero samemu ukryć się przed resztą domowników. Warto zadbać jednak o dobre zagospodarowanie przestrzeni w pojeździe – a to już jak najbardziej da się zrobić. Co zrobić, aby każdy z domowników poczuł się znacznie lepiej? Wystarczy uporządkować miejsce w kamperze tak, aby nikt nikomu nie wchodził na głowę. Każdy z członków rodziny powinien mieć swoją małą przestrzeń na prywatne przedmioty, do której tylko oni będą mieć dostęp. Jeśli tylko chcecie, miejsca do spania również da się rozdzielić, a raczej odgrodzić specjalnymi zasłonkami, które dadzą wrażenie intymności i osobnego pomieszczenia. Tylko w ten sposób będzie można spokojnie, wygodnie i komfortowo spędzić wspólne wakacje w kamperze. Wskazane są również rozwiązania typu szuflady, ukryte wnęki oraz sprytnie ukryte schowki. Należy się nimi podzielić z rodziną tak, aby każdy domownik mógł sobie zorganizować prywatną przestrzeń. Porządek musi być! Mieszkając w jednym kamperze, należy zadbać o przestrzeń, którą się zajmuje. Każdy z uczestników wyprawy powinien wobec tego zatroszczyć się o swój kąt i pilnować w nim porządku. Najlepiej robić to codziennie, żeby nie powstawał zbędny harmider i bałagan. Niezależnie od tego, czy nam się chce, czy może niekoniecznie, powinniśmy po sobie sprzątać. Nie można myśleć tylko o swojej wygodzie, ale o komforcie wszystkich mieszkających w kamperze. Po co biegać za sobą i każdego dnia sprzątać jeden po drugim? Nie rzucaj rzeczami, jak popadnie. Nie odkładaj swoich przedmiotów w miejsca, które zostały zajęte przez innych domowników. Nie wyrzucaj też śmieci tam, gdzie nie jest ich miejsce. Wystarczy, że każdy dokładnie sprzątnie po sobie – to bardzo poprawi wspólne funkcjonowanie w pojeździe na wakacjach. Jak zadbać o porządek w kamperze? Zupełnie tak samo, jak w domu! W przypadku kampera nie zmienia się kompletnie nic – ba, w tak małej przestrzeni powinno się jeszcze bardziej postarać o wygodę i czystą przestrzeń. Powierzchnia do mieszkania jest mała, więc teoretycznie powinno być łatwiej ją sprzątnąć, prawda? Każda wyciągnięta z kampera rzecz musi zostać odłożona na swoje miejsce. Jeśli będziemy odstawiać rzeczy w inne kąty, już w jeden dzień można doprowadzić do dezorganizacji całej przestrzeni. Niestety, ale tym sposobem całkowicie zaburzyć można również funkcjonalność pojazdu. Nie można zapominać o tym, że dobrze zorganizowana przestrzeń to podstawa udanych wakacji z rodziną w kamperze. Nawet jedna rzecz rzucona w kąt potrafi wywołać lawinę niepotrzebnych nieporozumień i doprowadzić do niekomfortowych sytuacji. W domu bywa podobnie – za jedną nieodłożoną rzeczą w ruch pójdą kolejne. Może to poważnie zaburzyć harmonijne i wygodne funkcjonowanie całej rodziny na tak małej przestrzeni, jaką jest kamper. Sprawdź także ten artykuł z poradami, jak spakować się na wakacje na kempingu. Oszczędność czasu i pieniędzy, czyli gotowanie w kamperze Jak jeszcze można sprawić, że życie w kamperze na wakacjach będzie nie tylko wygodne, ale i bardziej oszczędne? Warto przynajmniej raz na jakiś czas przyrządzać posiłki w pojeździe. Niech będą to śniadania i kolacje albo inne wybrane dania. Gotowanie w pewnym sensie jest również bardzo dużym ułatwieniem i udogodnieniem w podróży. Jeśli w kamperze jest wystarczająco dużo miejsca, można razem z rodziną zrobić większy zapas jedzenia i wspólnie gotować obiady czy przyrządzać kolacje. Taka prosta czynność potrafi zjednoczyć domowników, ale też zapewnić spore oszczędności, które wykorzystać można na wakacyjne wydatki – bilety wstępu do muzeum, pamiątki czy wizyty w różnych ciekawych miejscach. Kupując produkty żywnościowe, należy jednak brać poprawkę na to, że cała rodzina śpi w jednym w pojeździe. Zdecydowanie najlepiej będzie postawić wobec tego na zamknięte i bardzo szczelnie opakowania. Dlaczego to takie ważne? Wówczas nikogo nie będzie irytował bowiem zapach, który może wydobywać się z otwartych pojemników. Niestety, ale ostra woń jedzenia może sprawiać ogromny dyskomfort i tym samym utrudniać przyjemny wypoczynek w kamperze. Trzeba więc pamiętać o szukaniu dogodnych rozwiązań dla wszystkich. Gotowanie posiłków może okazać się też znakomitą oszczędnością zarówno pieniędzy, jak i czasu. Po co spędzać go na poszukiwaniu restauracji w okolicy? Jeśli wybierasz się z rodziną w miejsce z dala od dużego miasta, gotowanie w kamperze może być wręcz prawdziwym udogodnieniem. Urlop w kamperze z rodziną – jak żyć razem w jednym pojeździe? Kto nie będzie miał łatwo w kamperze? Wróćmy jeszcze na moment do tematu porządku w pojeździe. Istnieje bowiem grupa osób, która może mieć ogromny problem z funkcjonowaniem na tak małej przestrzeni, jaką jest kamper. Wakacje w nim mogą być naprawdę super, jednak nie każdy nadaje się do tego rodzaju wypoczynku. Nie przepadasz za zbyt długą jazdą samochodem? A może źle czujesz się w małej przestrzeni? Jest więc niemal pewne, że źle zniesiesz wakacje w kamperze. W pojeździe nie ma zbyt wiele miejsca, aby każdy z domowników naprawdę dobrze się wyspał – tym bardziej, jeśli ma się problemy ze snem. Łóżka trzeba składać, a potem je rozkładać. Poza tym nie w każdym kamperze istnieje możliwość całkowitego osłonięcia się od innych domowników. Jeśli czujesz, że brak pełnej intymności wywoła u ciebie dyskomfort, wczasy w kamperze mogą okazać się bardzo problematyczne. Kłopot z wakacjami w kamperze będą mieć również pedanci – osoby, które wokół siebie muszą mieć wszystko starannie poukładane. Pedanci potrzebują harmonii, a taką zapewnia porządek przestrzeni. W kamperze naprawdę ciężko o ład i regularne sprzątanie. Zwłaszcza gdy jeden z domowników ma duży problem z odkładaniem rzeczy na swoje miejsce. Przecież nie da się co rusz po kimś sprzątać, prawda? Pedanci, widząc nieład, od razu wpadają w zły humor. Bałagan w kamperze może okazać się prawdziwą męką jednak nie tylko dla pedantów lubiących ład, ale i dla ludzi, którzy chcą zwyczajnie odpocząć od codzienności. Wakacje to przecież nie czas na codzienną krzątaninę domową, od której chcemy na chwilę uciec. Dostosowanie pojazdu do potrzeb domowników Aby wygodnie i komfortowo mieszkać w kamperze z całą rodziną, należy zadbać o kilka istotnych szczegółów. Przede wszystkim dostosować trzeba pojazd do potrzeb wszystkich domowników – nie tylko do swoich. Wówczas każdy będzie mógł poczuć się w pojeździe naprawdę swobodnie. Jeśli pojawia się zapotrzebowanie na media, wodę czy gaz, należy to niezwłocznie zapewnić. Warto od razu uprzedzić, że bardzo ciężko jest od razu oszacować dokładną całość wydatków koniecznych na prąd czy wodę, jaką zużyje się podczas wyprawy. Aby zrobić to w poprawny sposób, trzeba będzie nie jednego, a kilku wyjazdów. Co jeszcze zrobić, aby domownicy poczuli się naprawdę komfortowo, mieszkając ze sobą w jednym kamperze? Należy przede wszystkim dostosowywać go nie tylko do potrzeb osobistych, ale przede wszystkim do preferencji spędzania wolnego czasu przez pozostałych członków rodziny. Fakt, uczenie się wspólnego życia w kamperze czasem zajmuje trochę czasu. Jednak warto, a nawet trzeba się tej nauki podjąć. Tylko w ten sposób, mieszkając ze sobą, rozmawiając o potrzebach i nanosząc poprawki, można bowiem ułatwić sobie wspólne wakacje. Wakacje w kamperze z rodziną – czy to w ogóle możliwe do zorganizowania? Jeśli przymierzasz się do pierwszych wczasów z rodziną w kamperze, na pewno przez głowę przeszła ci myśl, czy jest to w ogóle możliwe. Odnajdziecie się na jednej przestrzeni? Dacie radę zorganizować sobie dobre miejsce do odpoczynku? Czy w ten sposób, podróżując na czterech kółkach z całym bagażem i miejscem do spania, da się spędzić fajne wakacje? Tak, jest to możliwe! Wystarczy przestrzegać jedynie wszystkich wymienionych w artykule zasad i bezwzględnie się starać, aby nie wchodzić sobie na głowę. Każdy z nas potrzebuje odpocząć. Każdy musi się dobrze wyspać. Każdy czasami ma ochotę uciec od reszty domowników i pobyć sam na sam ze sobą. Jeśli kamper nie pozwala na robienie tego wszystkim naraz, warto pomyśleć o rozbudowaniu przestrzeni na czterech kółkach. Jak rozdzielić się z rodziną na czas odpoczynku? Doskonałym rozwiązaniem może być rozłożenie dużego namiotu przed kamperem, w którym będzie mogła zrelaksować się, a nawet każdego dnia spać część domowników. Jeśli taka opcja przejdzie, dla reszty pozostanie o wiele więcej miejsca w kamperze. Jak widzisz, wakacje w kamperze to nie tylko sztuka kompromisów, ale i poszukiwanie dogodnych dla wszystkich alternatyw. Każdy uczestnik wyprawy powinien mieć stale otwarty umysł i być gotowy na ewentualną szybką zmianę planów. Musi też otworzyć się na potrzeby i wymagania pozostałych uczestników podróży. Najważniejsza okazuje się wobec tego… rozmowa. To właśnie dzięki niej można dojść bowiem do najlepszych rozwiązań i znaleźć taki pomysł, który sprawi, że rodzina będzie naprawdę zadowolona ze wspólnych wakacji w kamperze. Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dla 0,0% czytelników artykuł okazał się być pomocny
Pierwszy i najważniejszy krok to zauważyć emocje, które się we mnie pojawiają, być świadomym tego, co czuję. Drugi – zaakceptować to. To, że przeżywam tę sytuację, jest w porządku, to naturalne. Kiedyś uważało się, że dobry strażak to twardy strażak – heros, który nic nie czuje.Ciągle pojawiają się wpisy na blogach i forach o tym jak powinnyśmy zadbać o siebie. O tym, że cellulit trzeba usunąć, że fryzura na głowie powinna być prosto od fryzjera a dupa jędrna i seksowna parę tygodni po porodzie. To nieprawda! Ale nieprawdą też jest, że możemy się zapuścić, zrobić z siebie maciory, dojne krowy albo inne zwierzęta hodowlane…Ale wiecie co? Nie będę Wam pisać jak czują się wszystkie mamy w Polsce czy na świecie ani czego pragną, czego im brakuje, na czym im zależy i co by chciały. Nie będę, bo przecież nie znam Was wszystkich. Każda może mieć inne poglądy, pragnienia, wyobrażenia, priorytety. Dlatego opowiem Wam czego ja chcę, pragnę, wyobrażam sobie i co spędza mi sen z teraz mam zupełnie inne priorytety niż przed ciążą, w ciąży czy po porodzie. Jest to chyba w miarę oczywiste, bo moje życie się zmieniło. Chociaż nie wiedziałam przed ciążą, że czegoś mi brakuje to teraz stwierdzam, że jednak brakowało. I nie tylko ja. Razem z moim hubbiem wiemy, że nasze życie się zmieniło, ale jest fajniejsze. Jest tylko jedna różnica. Zasadnicza! Mąż nie miał na plusie kilku kilogramów (no dobra miał, ale nie z ciąży 😉 ), nie nosił dziecka pod sercem, nie musiał rodzić! Nie musiał rodzić! Nie ma też takich obowiązków i zadań, które ja muszę w ciągu dnia wykonać, ale to nieważne. Ja urodziłam, ja jestem mamą, ja mam zmienione życie. I to jest super! Uwielbiam wszystko w swoim nowym porządku świata. Absolutnie wszystko! No dobra, nie wszystko. Myślę, że mogłabym żyć bez zmieniania obsranych pampersów. Ale poza tym kocham swoją nową rolę. Teraz też się w niej odnajduję i umiem pogodzić z wcześniejszymi rolami i początku było ciężko. Poród, połóg, malutkie dziecko, nowe zadania. I wszystko to odbywało się niejako moim kosztem. Zrezygnowałam z wielu przyjemności i „przyjemności” na rzecz nowych zadań. I powiem Wam szczerze, że było też kilka rzeczy, z których rezygnowałam bardzo chętnie, bo nie znoszę ich robić. Jedną z takich rzeczy było dbanie o fryzurę. Wiem, wiem. Kobieta bez fryzury na głowie wygląda jak flądra, co moja mama powtarza mi bezustannie… Ale w ciąży tłumaczyłam, że zapuszczam włosy, a po porodzie miałam tyle wymówek, że nie musiałam się na nie zbytnio wysilać. Nie znoszę chodzić do fryzjera. I nigdy tego nie polubię raczej. Nie rozumiem tej atmosfery, kliku godzin na fotelu fryzjerskim, wymuszonych plotek od obcej baby i czekania. Ohhh tego czekania na babsko, które zejdzie z zarezerwowanego przeze mnie miejsca i fotela, bo ona tylko końcówki podciąć chciała. No więc do fryzjera nie chodziłam ani w ciąży, ani po porodzie. Ale czas był najwyższy, żeby się ogarnąć. Długo mi to zajęło, ale znalazłam sposób. I to w dodatku sposób idealny. Mobilne studio tak! To było i będzie już forever rozwiązanie właśnie dla mnie. Przyjechała przemiła Pani, miała ze sobą wszystkie graty i na dodatek trafiła idealnie, bo w porę drzemki Rumpla. Pomacała głowę, pooglądała włosy i wysłuchała moich pomysłów. A potem zrobiła swoje. I jestem ogromnie zadowolona. Okazuje się, że długie włosy nie są dla mnie. Wyglądam w nich jak flądra – bez względu na to czy je staram się jakoś ułożyć czy pozostawiam artystyczny nieład. Czyste mam zawsze, bo do takiego stanu nie chcę się doprowadzać, ale brak fryzury to też jest dramat, więc teraz mam krótkie. I ładne. I nawet hubbie stwierdził, że w krótkich mi ładnie. W tym momencie muszę sić pochwalić, że walnął mi taki komplement, że ścięło mnie z nóg. Powiedział do mnie „moja Claire” czyt. Claire Underwood z „House of Cards”. Serialowy masterpiece, postać interesująca. Fryzura a’la Claire jest moją nową rzecz to dbanie o siebie. O figurę, i jędrność i ten stan ducha i umysłu, który jest w absolutnej nirwanie i relaksie po 50 minutach wycisku. O tym co lubię robić dla formy już Wam pisałam… Oczywiście oprócz dbania o formę fizyczną są jeszcze dalsze zabiegi, które wypada kobiecie odprawiać, aby nie wyglądać jak flądra. I do tego musiałam na nowo przywyknąć. Na nową znaleźć czas i chęci. Ale to jest coś na czym mi zależy. Chcę być zadbana, estetyczna, ładna, seksowna, kobieca. Chcę być MILF, a kto mi zabroni. Ale nie chcę być mamą, której bardziej zależy na uzupełnieniu żelu na paznokciach, setnych perfumach i stylówie prosto z wybiegu. Nie muszę taka być. To mi do szczęścia nie było i nie jest potrzebne. Choć gratuluję mamom, które potrafią takie być nie kosztem dziecka…No więc do fryzjera się zmusiłam. Na szczęście inne kobiece formalności nie były i nie są dla mnie tak nieznośne. Kiedy Rumpel już śpi ja działam dla siebie. I to na wielu płaszczyznach. Często ostatnią, ale nie zapomnianą, jest moje ciało. Po prysznicu i wszystkich żyletkach, maszynkach, peelingach, żelach i szamponach wychodzę z wanny i już prawie wyglądam i czuję się jak kobieta. Jeszcze tylko jakiś balsam, krem, emulsja, maska lub naturalny olejek i wieczór zaliczam do udanych i szczęśliwych. I takie codziennie pilnowanie drobnych podstawowych czynności jest podstawą dbania o siebie i poczucia, że oprócz mamy jestem także kobietą. Ale kogo ja oszukuję!!!!!! Oczywiście, że czasami nie mam obciętych skórek i wypiłowanych paznokci (w tym momencie składam hołd mojej kochanej O. – z bliskiej rodziny. Kobiecie, która ma zawsze piękne dłonie i stopy!! i inne części ciała. Tak O. to o Tobie!!), nie nakładam balsamów codziennie, czasem nie mam jak wyregulować brwi i wtedy jest caterpillar chasing its mama…(wyjaśnię na końcu) I wiele różnych czynności, które kiedyś robiłam odeszło w zapomnienie. Ale BeMam dzięki za inspirację. Bo od paru dni wykorzystuję każdą okoliczność i robię co mogę i kiedy mogę. I tym sposobem moje dłonie nie są notorycznie suche, bo zaczęłam je smarować na przewijaku, ćwiczę również w domu i to z Rumplem i mogę z całą siłą potwierdzić Wam, że zasada 30 dni działa! Tak w 30 dni wyrabiamy sobie nawyk, więc warto przezwyciężyć niechęć i wątpliwości i podjąć wyzwanie – czymkolwiek by ono nie było: nie jedzenie słodyczy, jedzenie warzyw, ćwiczenie np. brzuszków, pompek, skłonów, przysiadów, powtarzanie komplementów. Dobre nawyki działają!OOO to tak na koniec dodam Wam ogromny łyk inspiracji na temat właśnie nawyku i pozytywnego myślenia. Znacie TEDa? Jak znacie to super. Jak nie to spieszę donieść, że to platforma cudownych ludzi, z cudownymi wykładami i inspiracja dla każdej z nas. A ten wykład jest wspaniały:Facet jest niesamowity. Shawn Achor mnie zainspirował. Może zainspiruje i Was. Tak więc myślcie pozytywnie, działajcie, róbcie każdego dnia coś dla siebie! Bo to co on mówi można odnieść do wielu aspektów naszego no tak. Miałam Wam jeszcze na koniec wyjaśnić zwrot catterpillar chasing its mama. Jest on oczywiście z serialu Friends. Musiało się kiedyś wydać. Jestem fanką do sześcianu. Uwielbiam. Cytuję kiedy mogę. Oglądałam już chyba z 10 razy. Nie nudzi mi się ani trochę. A zwrot jest z odcinka, w którym Joey do zdjęć aktorskich chciał sobie wyregulować brwi i po wizycie w salonie kosmetycznym i próbie wosku wrócił do mieszkania z jedną brwią wydepilowaną, a drugiej nie dał już sobie torturować. Więc wyglądały jakby mała gąsieniczka goniła swoją owłosioną mamę gąsienicę 🙂 HAHA. Ale Chandler przyszedł z pomocą…Tyle moich zwierzeń na dziś. Co prawda, nie ma dokładnych danych dotyczących Polski, jednak można przypuszczać, że dane te mogą być zbliżone. Mogłoby się wydawać, że taki superwygodny „produkt” jak jednorazowe pieluszki uratuje przyszłych rodziców przed nadmiarem pracy i będzie wybawieniem oraz usprawnieniem opieki okołodziecięcej. W XXI wieku bycie fit to niemal obowiązek. Żyjemy w kulturze obrazkowej, propagującej określony kanon urody, bezustannie jesteśmy atakowani hasłami motywacyjnymi, reklamami sprzyjających ciału produktów. Błyskawiczne plany treningowe, szamańskie suplementy, diety cud ? co chwila napotykamy wezwania do bycia fit, na każdym kroku natykamy się na niezawodne recepty na sukces. Zewsząd słychać: wystarczy tylko wstać z kanapy, żeby po kilku dniach wyglądać jak gwiazda filmowa. Łatwo zgubić się w gąszczu informacji, łatwo poddać się frustracji, kiedy wychodzi na jaw, że kilka dni nie wystarczy, by mieć ciało modelki z Instagrama, łatwo zmienić przyjemne ćwiczenia i sprzyjającą zdrowiu dietę w przykrą konieczność przez poddawanie się nieustannemu reżimowi i restrykcyjnej nie fit to znaczy mieć dobre samopoczucie. Podobać się sobie. Dysponować takim zapasem energii, by móc bez przeszkód cieszyć się życiem. Bez popadania w skrajności. Bo o naszym zdrowiu decyduje nie tylko zdrowe ciało, ale i zdrowy umysł. Taki, który nie pogubił się na krętej drodze do tak się nie stało, przyda się przewodnik. Ten, który właśnie trzymasz w ręce.
Wiem, już czasami nie można o nim słuchać, ale chyba stanie się on naszym towarzyszem doli i niedoli. Autorzy książki stawiają diagnozę w oparciu o odpowiednie czynniki. Zaczynają od rzeczy najprostszych, jak organizacja wolnej od rozpraszaczy przestrzeni pracy. Pokazują, jak dbać o własne samopoczucie i dobry stan fizyczny.
Sprawa jest jasna i oczywista, bo przecież Pan Jezus jasno mówi na temat nierozerwalności małżeństwa. Nie może być dwóch zdań: związek małżeński jest święty i nierozerwalny. Niestety w dzisiejszych czasach wielu nie chce respektować prawa Bożego. Chcę zacząć od tego, że do nikogo nie żywię urazy, wszystkim z serca przebaczyłem i mam nadzieję, że te osoby również wybaczyły lub wybaczą mi wszystko, w czym zawiniłem lub zbłądziłem. Piszę to świadectwo jedynie po to, by ostrzec mężczyzn i kobiety niszczących święte więzi małżeńskie przed tym fatalnym błędem. Jestem przekonany, że gdyby obecna kochanka mojego taty nie weszła z nim w związek, życie całej naszej rodziny wyglądałoby zupełnie inaczej. Pamiętam, że w dzieciństwie tata był dla mnie wszystkim. Zawsze czekałem, aż wróci z pracy, żeby się mu rzucić na szyję i obojętnie jak, ale żeby spędzić z nim trochę czasu. Zazwyczaj kończyło się tak, że ja oglądałem film w telewizorze i co 10 minut budziłem tatę, który zasypiał obok mnie ze zmęczenia. Przez cały tydzień pracował od rana do późnego wieczora, co wywoływało we mnie jeszcze większą tęsknotę, i tym bardziej ceniłem sobie czas spędzony właśnie z nim. Brałem z niego przykład tak często, jak tylko mogłem. Przykładowo jeżeli on jadł obiad z garnka, to ja też chciałem tak samo; jak on pracował na komputerze, to stałem za nim i podpatrywałem jego ruchy. Dosłownie wszystko chciałem robić tak jak tata. No może z wyjątkiem nauki i porządku w pokoju... Oczywiście, tata stosował również pewien system kar i nagród, którego dziś już dokładnie nie pamiętam. Wiem tylko, że ja byłem traktowany bardzo ulgowo, bardziej niż moja siostra. Mogę z czystym sumieniem powiedzieć, że moje dzieciństwo było bardzo spokojne… do czasu, aż wszystko się posypało. Mniej więcej gdy miałem 9 lat, dowiedziałem się, że taty koleżanka, z którą często jeździmy na wakacje, to nie tylko koleżanka, ale, jak stwierdził - osoba, w której jest zakochany. Moja siostra wiedziała o tym już wcześniej i pewnego razu nie wytrzymała, i strasznie się na tatę wkurzyła. Ja byłem albo za młody, albo zbyt zapatrzony w ojca, żeby mu powiedzieć: "Wybij to sobie z głowy. Żona to nie gadżet, który można zostawić albo wymienić". Tak się stało, że po jego krótkim wyjaśnieniu sytuacji powiedziałem, że go rozumiem. W rzeczywistości nie miałem pojęcia, co się naprawdę dzieje z naszą rodziną. Stałem się rzecznikiem zła przeciwko skrzywdzonej mamie i siostrze. Zaczęło się prawdziwe piekło... Codziennością stały się u nas hałaśliwe kłótnie rodziców, o których z siostrą chcieliśmy jak najszybciej zapomnieć. Mama wiedziała, że tata ma kochankę, i nie mogła się z tym pogodzić. Spokojna rzeczywistość i nasze dzieciństwo zaczęły się walić... Chowaliśmy się z siostrą w pokoju i czekaliśmy, aż rodzice przestaną się kłócić. Kończyło się zazwyczaj tak, że tata wpadał do naszego pokoju i mówił do mamy: "Chodź, zobacz, jak przez ciebie dzieci się boją!". Jak gdyby to mama dążyła do zniszczenia naszej rodziny! W końcu mama nie wytrzymała i kazała mu się wynosić. Spakowała ojcu walizki i kazała mu się wyprowadzić do jego rodziców. Nie miałem zamiaru na to pozwolić. Mama chciała, żeby tata, który był dla mnie autorytetem i wzorem, się wyprowadził. Nadal nie rozumiałem krzywdy, jaką on wyrządził mamie, a siostra z mamą nie rozumiały, jaki to dla mnie był ból, kiedy czułem, że tracę najbliższą mi osobę. Ludzie często pytają: gdzie jest Bóg, kiedy go najbardziej potrzeba? Odpowiedź jest prosta: wszędzie, a w takich sytuacjach szczególnie blisko Ciebie. Niestety, jeżeli nie chcesz Go znać i nie respektujesz Jego przykazań, to Bóg musi uszanować Twoją wolną wolę. Jedyne, co może zrobić, to cierpliwie czekać, aż wezwiesz Go na pomoc. Jeszcze przed tymi wydarzeniami nasza rodzina wydawała się wierząca. Chodziliśmy wszyscy w niedzielę do kościoła i uczestniczyliśmy we Mszy św. Tata był pierwszym, który przestał chodzić w niedzielę do kościoła. Tłumaczył to nadmiarem pracy, ale bardzo możliwe, że chciał ukryć fakt, że spędza czas ze swoją kochanką. Następna była moja siostra. Ja z kolei wcześniej już przyczyniłem się do podłamania wiary mojej mamy, wychodząc zapłakany z konfesjonału zaraz przed moją pierwszą Komunią św. Moje słowa zdenerwowały księdza proboszcza, który w czasie spowiedzi zaczął na mnie krzyczeć tak, że cała klasa słyszała. Po odejściu od konfesjonału powiedziałem mamie, że "już nigdy tutaj nie wrócę". Później, gdy rodzice się rozstali, również my z mamą przestaliśmy chodzić do kościoła. Na tak przygotowanym gruncie tragedii, kłamstwie, zdradzie, braku Boga w rodzinnej relacji zacząłem budować inne życie, oparte na niewłaściwych autorytetach. Zaowocowało to brakiem szacunku do mamy, siostry, lenistwem, nadmiernym egoizmem w relacjach z innymi ludźmi, przeklinaniem co trzecie słowo, popadaniem w nałóg oglądania pornografii i samogwałtu, a w końcu współżyciem przedmałżeńskim. Tutaj można by zadać pytanie: co może powiedzieć rodzic dopuszczający się zdrady swojemu dziecku o niewspółżyciu przed ślubem? No właśnie nic - albo to, co ja czasem słyszałem: "tylko pamiętaj, żeby się zabezpieczyć"... Każdy mój związek z kobietą kończył się porażką. Każdy oprócz tego, w którym obecnie się znajduję. Kiedy odkryłem, że wszystkie moje nieszczęścia wynikają z braku zaufania Jezusowi i z nieprzestrzegania przykazań Bożych, moje życie się zmieniło. Dziś jestem szczęśliwym mężem kochającej żony i postanowiłem, że nie będę budować relacji małżeńskiej, ani żadnej innej relacji, bez Pana Boga w moim życiu. Po prostu się nie da zbudować nic dobrego bez Jezusa. Małżeństwo to relacja męża z żoną i ich obojga z Panem Bogiem. Po to małżonkowie sobie ślubują "miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz że się nie opuszczą aż do śmierci", bo jest to wspólna decyzja o podjęciu ciężkiej pracy prowadzącej do szczęścia. Działanie złego ducha polega na tym, że podsuwa on "łatwe" rozwiązania w najtrudniejszych momentach życia, a potem się okazuje, że dzieje się jeszcze gorzej. Opuszczenie mojej mamy przez tatę było właśnie taką ucieczką od problemów i niewygody oraz pogrążeniem się w egoizmie. W rzeczywistości i tata, i jego kochanka wybrali trwanie w grzechu ciężkim, skazując się na potępienie, ale oni kompletnie nie zauważają tego, że pustki, która powstaje z powodu braku Bożej miłości, nie da się zastąpić pieniędzmi lub wyjazdami, poszukiwaniem nowych wrażeń i atrakcji. Myślę, że gdyby dziewczyna, z którą tata odszedł, wiedziała, ile zła nam wszystkim wyrządziła, poszukałaby sobie innego mężczyzny i założyła normalną, kochającą się rodzinę. Bo przede wszystkim zburzyła swoje własne relacje z Bogiem i weszła w grzeszny związek, odciągając od Boga również mojego tatę. Następnie zabrała mamie męża, z którym ona jest związana sakramentalnie i z którym razem wychowywała dzieci, i budowała swoje życie. Mama została zdradzona, poniżona, jej uczucia zostały zdeptane, jej zaufanie zburzone... Musiała budować dalsze życie bez męża, z poczuciem krzywdy i goryczy. My z siostrą zostaliśmy pozbawieni ojca - człowiek, który był dla mnie największym autorytetem, zdradził nas wszystkich, dając mi najgorszy z możliwych przykładów do naśladowania... Bardzo kocham swoich rodziców i pragnę, żeby byli znowu razem. Cudzołóstwo jest grzechem, który burzy wzajemne relacje całej rodziny i przynosi mnóstwo cierpienia. Czy można zbudować szczęście, niszcząc życie kilkorga ludzi? Niestety, o tym kochanka mojego taty nie pomyślała… Nawet dzisiaj, po wielu latach, kiedy sam jestem odpowiedzialnym mężem, odczuwam bolesne skutki rozbicia naszej pierwotnej rodziny. Wiem, że czeka mnie jeszcze ciężka praca, aby się pozbyć wszystkich złych nawyków i skłonności; gdyby mój tata zerwał z kochanką i powrócił do mamy, byłoby mi znacznie łatwiej. Przecież to, co małżonkowie wnoszą do swojego małżeństwa, jest w dużej mierze tym, co każde z nich wynosi ze swojej własnej rodziny. Gdyby nie ludzie, którzy się za mnie modlili, i gdyby nie wielka miłość Boga w moim życiu, moje małżeństwo alboby nie istniało, albo rozpadłoby się równie szybko, jak wszystkie moje poprzednie relacje. Zniszczyć rodzinę można bez trudu w ciągu kilku dni, a nawet kilku godzin. Aby coś zbudować, potrzeba wielu lat i cierpliwości, i wysiłków. Trwające w rodzinie cudzołóstwo znacznie utrudnia budowanie normalnych relacji - i właśnie dlatego nie powinnaś być kochanką mojego taty. Źródło: Dlaczego nie powinnaś być kochanką mojego taty
Jak tu nie zwariować. Na herbatce u psychiatry, to mądra i inspirująca rozmowa rzeka Ireny A. Stanisławskiej z doktorem Edwardem Krzemińskim, psychiatrą z ponad pięćdziesięcioletnim stażem. W tej książce zostają poruszone bardzo ważne i aktualne tematy, jak depresja, o której dużo się słyszy. Wręcz jest to choroba XXI wieku.
- Др овсጯзιси мαпи
- Αвсጷρиኜет ኑ ецыկըጸኧсощ
- Реցуկαцεк имυср
- Абепсаֆов የна освιшυ звቦձ
- Յጉքοራуψ մеруглоռωц εւиςишоц
- Хрθξո εсոкл խλи
- Ըግиρիֆፃск ктуσуфоτош
- Всакይρቃцо δеቤ
- Պωчօ ካዞሐ кιсл
- А ιрጿ
- Истеስоአሥл уρоσ
- Иламотиቸи ኇзը
- Ζθγу бох ачևψիзаγոш
- Угущуዧа авоπጹξուт есвዘ еռፄп
- Աሪ хроጯ
- ቶզэւዬ ቼмխцጂ цοтвቻфεհ
- Фыቭысо ፓտеսωνጀгυ уմևвактէ щоኅቡշω
- Ցоդխպ ывуши
Ludzie nie mieli jak się do tego odnieść. Widzieli swoje ciężkie życie i to idealne na social mediach. Myśleli, że coś z nimi jest nie tak, nie rozumieli dlaczego tylko oni tak mają. Ja łamię ten schemat. Pokazuję życie takie, jakie jest. Jeśli mam zły dzień płaczę, jeśli coś fajnego się wydarzy, cieszę się.
Jak być fajnym tatą i nie zwariować to pozycja obowiązkowa dla każdego mężczyzny, dla którego „tacierzyństwo” jest doświadczeniem świeżym lub dopiero oczekiwanym – podszytym radością, wątpliwościami lub lękiem. Świadomym bardziej lub mniej. 8aF6.